تشکیل سلولهای پیر در مغز علت اضطراب مرتبط با چاقی هستند

سوم  ژانویه 2019 - محققان در یک مطالعه ی جدید نشان دادند که چاقی میزان سلول های سالمند نیمه خفته را در مغز افزایش می دهد که موجب بروز رفتارهای اضطرابی می شود.

چاقی یک مشکل بهداشتی در حال رشد در تمام جهان است؛ برآوردهای فعلی نشان می دهد که حدود یک پنجم از جمعیت بالغ در سراسر جهان تا سال 2025 چاق خواهند بود.

تحقیقات نشان داده است که چاقی با شیوع بالایی از واکنش پذیری های تغییر یافته ی عاطفی و اختلالات شناختی همراه است که به نوبه خود عوامل خطر مهمی برای عوارض سلامت سیستمیک مرتبط با چاقی، مانند بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 هستند.

بنابراین، جای تعجب نیست که محققان تلاش کردند تا مکانیزم های پویایی را شناسایی کنند که علایم عصبی مرتبط با چاقی را در طول سال ها ایجاد می کنند.

حال یک تیم بین المللی از محققان تعدادی از مراکز تحقیقاتی معروف، از جملهکلینیک  Mayo، مرکز پیریRobert and Arlene Kogod  و دانشگاه نیوکاسل، کشف کردند که در موش هایی که به صورت ژنتیکی برای چاق شدن، دستکاری شده اند، سلول های چربی بیشتری در منطقه ای از مغز که کنترل اضطراب را بعهده دارد، دیده می شود. آنها همچنین کشف کردند که در این منطقه از مغز این موش ها در مقایسه با موش های نرمال، به طور قابل توجهی سلول های پیر بیشتری وجود دارد.

سلول های پیر که همچنین به عنوان سلول های زامبی(zombie cells) شناخته می شوند، سلول های نیمه خاموشی هستند که عملکرد مناطقی از بدن را که در آن وجود دارند، مختل می کنند. تحقیقات قبلی نشان داده است که سلول های پیر به بروز چندین جنبه از پیری از جمله پوکی استخوان و ضعف عضلانی تا دیابت کمک می کنند.

اگر از ورود موشها به مناطق باز جلوگیری شود و حرکت آنها فقط در کنار دیوارهای خارجی یا گوشه های محوطه ی بسته ای که در آن هستند، محدود گردد، رفتارهای اضطرابی نشان می دهند. علاوه بر این، عملکرد موش های مضطرب در آزمون های maze، خوب نیست.

در این مطالعه، موش های چاق، اضطراب را نشان دادند، در حالی که موش های کنترل این علایم را نشان ندادند. رفتارهای اضطرابی نشان داده شده توسط این موش ها، هنگامی که سلول های پیر با استفاده از داروهای senolytic (ترکیبات موثر در كند ساختن روند پیری و فرسودگی)حذف می شدند، کاهش یافت. این درمان همچنین منجر به کاهش تعداد آدیپوسیت ها در مغز شد که به ادامه ی رشد نرمال سلول های عصبی منجر گردید.

لازم به ذکر است که اگرچه حذف سلولهای پیر باعث کاهش سطح اضطراب می شود، اما موش ها همچنان چاق باقی می مانند.

داده های ما نشان می دهد که ارتباطی بین چاقی، پیری و رفتارهای شبه اضطرابی وجود دارد که از امکان بالقوه ی تجویز داروهای senolytics برای درمان اضطراب همراه با چاقی، در صورتی که آزمایشات بالینی این رویکرد را تایید کنند، حمایت می کند.

قبل از شروع آزمایشات بالینی به تحقیقات پیش بالینی برای تعیین مکانیزم عمل و شناسایی نوع سلول های پیر دخیل در این فرآیند، نیاز داریم.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20190103/Senescent-cells-in-the-brain-shown-to-cause-obesity-related-anxiety.aspx